मराठमोळे विनोद

मुलगा - आपल्या शेजारी ती नवीन बाई राहायला आली आहे तिचे नाव डार्लिंग आहे का?

आई - नाही बेटा

मुलगा - तू जेव्हा भाजी आणायला गेली होतीस तेव्हा पप्पा तिला डार्लिंग

डार्लिंग म्हणून हाक मारत होते

---

2

आत्महत्येचे दोन मार्ग
झटपट आत्महत्या : एक मोठा दोर घ्या. गळ्यात अडकवा. छताला लटका! .
.
.
.
....
.
.
..
....
रमतगमत आत्महत्या : एक मंगळसूत्र घ्या. ते एका मुलीच्या गळ्यात अडकवा!!!!

---

3

एक बच्चा बहुत देर से रो राहा था
मां ने पुछा"मेले लाल को क्या चाहिये???". . . toffee biscuit या chocolate ? ? ?
अभी बच्चे का जवाब सुनो... . . its too gud.
..
. .
. . .

बच्चा : बस एक सनम चाहिये ए ए ए आशिकी के लिये...!!!

---

4
वडील : अरे, एक काळ असा होता, की मी पाच रुपयांत किराणासामान, दूध, पाव
आणि अंडी घेऊन यायचो...

मुलगा : आता ते शक्य नाही, बाबा! आता तिथे सीसीटीव्ही बसवलाय!!

---

5

प्रपोज करण्याची नवीन पद्धत.
मिकू : तुझं नाव गूगल आहे का?
चिंकी : नाही ..का?
मिकू : मी जे जे शोधत होतो ते सगळं तुझ्यात आहे म्हणून विचारलं....

---

6
मुलगा : मी माझ्या गर्लफ़्रेंड ला गेली ३ वर्षे दररोज पत्रं पाठवली.
मित्र : मग ? काय झालं शेवटी ?
मुलगा : तिनं पोस्टमनशी लग्न केलं !

---

7
टीचर : या ओळीचे इंग्लिशमध्ये भाषांतर करा. त्याने त्याचे काम केले आणि
तो ते करतच राहिला.

संता : ही डन हिज वर्क अँड डन डना डन डन डना डन...

---

8
सिंड्रेलाचं आवडतं गाणं कोणतं ??
.
...
.

.

.

.

.

.

.

मला जाऊ द्या न घरी ....................आता वाजले कि बारा....

---

9

सकाळ सकाळ जोशी काका पेपर वाचत बसलेले असतात
तेवढ्यात जोशी काकू येऊन लाडाने म्हणतात.....
"अहो काल आपले डॉक्टर सांगत होते...माझा B .P . वाढला आहे म्हणून...
तर B .P . म्हणजे नक्की काय हो ?"
...जोशी काका ताडकन उत्तर देतात .." बावळट पणा !!! "

---

10

एकदा एक पाटील आंघोळ करताना शाम्पू डोक्याला आणि खांद्याला लावत होता..

बायको : अव्हा.. हे काय करताय ? शाम्पू डोक्यालाच लावायचा असतू....

पाटील : आग येडे ...हा काय...साधा शाम्पू ...नाही..., हा तर head &
shoulder आहे.......

कधी कोनावर प्रेम केले असेल तर वाचुन बघाच......

तुझ्या रुपात मन कैद माझे झाले.
तो कविता वाचत होता.
"गप रे" ति वैतगली होति.
जरा सिरीयस बन. २ वर्षे झालीत..
बाबा मागे लागलेत लग्नासाठी..

माझा हो कळव.. तो हसत म्हणाला..
अन काय कळवणार? तुला ना नोकरी,
ना काहि व्यवसाय. अरे लग्न म्हणजे गंमत नाहि.
अग गंमतच आहे. लग्न म्हणजे सहजिवन, प्रेम,
एकमेकात आडकण.लग्न म्हणजे संलग्न.

वेडा आहेस. अरे लग्न म्हणजे संसार,
म्हणजे घर, दुध, किराणा, मुल,लग्न म्हणजे पैसा..ति म्हणाली
हातात हात तुझा, अन तुझी साथ. पैसा येइल. येतो. तो म्हणाला
पैसा म्हणजे परसातल प्राजक्ताच झाड नाहि.
हालवल कि फुलांनी आंगण भरुन जात..तिन फटकारल..

अग पण, तो बोलायच्या आतच ति म्हणाली..
पैसा कि प्रेम हा वाद विवाद कालबाह्य आहे..
प्रेमाच्या जागी प्रेम आहे, अन पैसा त्याच्या जागि.
तु मल खुप आवडतोस.. पण तु मला विचार करुन निर्णय दे.
तिन अल्टिमेटम दिला..

1४ फेब्रुवारी चा दिवस होता आज खिशात पैसे होते.
दिवस तिच्या बरोबर मजेत घालवायचा होता.
त्यान तिला फोन केला.बर झाल, फोन केलास,
मला पण तुझ्याशी बोलायच आहे.ति म्हणाली.
नो प्रोब्लेम.. ताज मधे भेटु. काय?.. ति उडालीच.

ताज च्या थंडगार वातावरणात, ति सुखावलि होति.
मग काय ठरल?.तिन विषयाला हात घातला.
तो बोलतच नव्हता. मी थांबु शकत नाहि.
हि आपली शेवटची भेट.. तिच्या बोलण्याला धार होति..

तो आतुन तुटत चालला होता..प्लिज..
अरे प्लिज काय? सारच कठीण आहे.ति म्हणाली.
मी निघते? ..प्लीज थांब, मला एक संधी दे..तो म्हणाला.
तु फक्त एक वर्ष दे मला, तुल पाहिजे तेवढा पैसा देतो...तो म्हणाला.

ति खळखळुन हसली." वेडा रे"अरे पैसा म्हणजे?...
आय नो. त्यान वाक्य तोडल."किति पैसे लागतात संसाराला?
लाखो रुपये ति म्हणाली..ठीक आहे. एक डिल.तो म्हणाला.
आपण पुढच्या 1४ फेब्रुवारीला आपण इथच, ताज मधे,संध्याकाळी. ७ ला भेटु.
अन काय करु..तिन विचारल..
मी त्या दिवशी तुझ्या पायावर ७५ लाख रुपये ओतिल...तुला संसारा साठी.

त्या चित्रपटांत हिरो हिरॉइन ला नोटांनी अंघोळ घालतो तशी.अंघोळ घालीन...
तो हसत म्हणाला."मॅड आहेस." पण म्हणुनच तु मला आवडतो.ति..
पण वचन दे, वाट पहाशील म्हणुन.. तो म्हणाला.
ठिक आहे, पण ७५ रुपये तरी आणशील अस वाटत नाहि. ति हासली. .....
continue.....


ठिक आहे, पण ७५ रुपये तरी आणशील अस वाटत नाहि. ति हासली.

1४ फेब्रुवारी तो तिचि ६ वाज ल्या पासुनच वाट पहात होता.
तेच टेबल होत, मागच्या वर्षीच, ति ये‌इल? तो अस्वस्थ होता
७ वाजायला आले होते, अन तेवढ्यात ति आत येताना दिसली.
तिच्याशी नजरानजर होतच त्यान हात हलवला.
हाश हूश करत ति समोरच्या खुर्चीवर बसली.

कशी आहेस? फार गरम होत आहे. पहिल पाणी पिते.
म्हणत उठुन ति त्याच्या समोरच्या ग्लास घ्यायल वाकली.
ति वाकली असताना, त्याला ब्ला‌उज मधे लपवलेल्या मंगळसुत्रचा पदर दिसला.
अग मी मागवतो म्हणेपर्यंत तिन ग्लास तोंन्डाला लावला होता.

अरे फार पाणी पाणी झाल होत.. हं आता बोल.
काय बोलु? तुच सांग. तिच्याकड बघत तो म्हणाला.
मग काय? कुठे आहे ७५ लाख? ति हसत म्हणाली..
त्याचा चेहेरा पड्ला होता., नाहि जमल, तु म्हणालीच तेच खर.
७५ लाख काय ७५ रु जमले नाहि. पैसा मिळवण कठिण आहे..

जा‌उ देत, मला माहित होत, ति समजावणीच्या स्वरांत म्हणाली.
मला पण तसच वाटत होते. पण म्ह्टल तुला शब्द दिला होता...
तो बघत होता..अजुन काय? पडलेल्या चेहे~यानि तो म्हणाला.
सांगु ति म्हणालि.. अरे माझ लग्न झाल, घरचे मागे लगलेच होते.
तो बॅन्केत आहे, १ बेडरुमच घर आहे... तुझ अस.. ति म्हणाली. सॉरी..

तुझ खर आहे., तु ठीकच केल, माझ्याबरोबर.... वायाच गेल असत.
तो म्हणाला.. ठीक आहे. मी निघते, तुला आता अस भेटण बर नाहि

. निघते.. ति म्हणाली.. तो तिच्या पाठमो~या आकृति कडे बघत होता..

तो बराच वेळ बसुन होता. सार संपल होत.
रुम च्या नोकरानि टॅक्सीत सामान भरल..
सर कुठे? टॅक्सी ड्रायव्हर ने विचारले.
सहारा एयर पोर्ट. ईंटर नॅशनल टर्मीनल.


टॅक्सी वेगात चालली होति,
गार हवेच्या सपक्यान डोक शांत होत होत.
विमान तळावर टॅक्सी थांबली,
त्यान ट्रॉलीत लगेज भरल.व भाड देवुन तो निघाला,

सर,टॅक्सी ड्रायव्हर ने हाक मारली,
सर, तुमची बॅग राहिली आहे,
त्यान टॅक्सी ड्रायव्हर कड बघितल, अन म्हणाला
बॅग तुला राहु देत, त्यात ७५ लाख रुपये आहेत.
नाहितरी, मला आता त्याचा काहिच उपयोग नाहि,
ड्रायव्हर बराच वेळ त्याच्या पाठमो~या आकृति कडे बघत होता

कडु गोड आठवणीत तुझ्या साठव मला

मैत्रीचा हात हवा असल्यास आठव मला

माझ्या वाटेचा आनंद तुझ्याकडे ठेव

तुझ्याकडे काही दु:ख असतील तर पाठव मला.....
आधी विचार करा, मग कृती करा!!!

चिऊ-चिऊ दार उघड... An Un-narrated Love Story

एक होता काऊ अन्‌ एक होती चिऊ,

काऊचं घर होतं शेनाचं, चिऊचं घर होतं मेनाचं.

एके दिवशी काय झालं, खूप मोठ्ठा पाऊस आला.

त्यामुळे काऊचं शेनाचं घर पावसामध्ये वाहून गेलं.



मग काऊ चिऊकडे आला आणि म्हणाला...

चिऊ-चिऊ दार उघड

चिऊ म्हणाली: थांब मझ्या लेकराला आंघोळ घालू दे

चिऊ-चिऊ दार उघड

...थांब मझ्या लेकराला साबण लावू दे

चिऊ-चिऊ दार उघड

...थांब मझ्या लेकराला...............

चिऊ-चिऊ दार उघड

...थांब मझ्या लेकराला...............

.

.

.

.

.

दिवस सरले, महिने सरले, दार काही उघडलं नाही

रात्रं-दिवस वाट बघण्याशिवाय, दुसरं काहीच घडलं नाही...

पावसाळा बेभान कोसळत रहिला, काऊ तसाच भिजत राहिला

चार-दोन पानांच्या आडोशाला, पंखात चोच खुपसून निजत राहिला...



गार वाऱ्याच्या झुळका घेऊन मग हिवाळा आला,

काऊने त्याचा शेनाचा बंगला पुन्हा नव्याने सारवला...



उन्हाळ्यात मात्र चिऊची तारांबळ उडाली,

मेनाची तिची झोपडी हळू-हळू वितळू लागली...

तेव्हा, पिलांच्या जीवाचे तिला भिऊ वाटले,

आधारासाठी तिने मग काऊचे घर गाठले...



चिऊची चाहूल दूरूवरूनच त्याच्या कानावर पडली होती,

तिने हाक मारण्याआधिच काऊने दारं उघडली होती...

चिऊने कौतुकाने घराची पारख करून घेतली,

पिलांना मग काऊमामाची !!! ओळख करून दिली...

क्षणभरात काऊ खिन्न झाला, सुन्न झाला,

अन्न-धान्य आणतो सांगून भू‌‌र्र उडून गेला...



सांज ढळली., अकाशातली एकएक चांदणीही विझून गेली,

वाट पाहून काऊची, मग चिऊही थकून निजून गेली...

ह्ळूवार पावलांनी - सावळ्या सावल्यांनी, तिच्या नकळत, रात्री तो आला...

गव्हाचे दाणे, आठवांचे गाणे, अलगद तिच्या चोचीत ठेवून, नेहेमीसाठी निघून गेला...

.

.

.

.

.

आषाढाचे घन पुन्हा दाटून आले., चिऊ तिच्या घरी परतली,

या पावसाळ्यात मात्र तिने कधिच दाराला कडी नाही घातली...

धुंद कोसळत्या पावसात, तिच्या कानी, ध्यानी-मनी, आता त्याचीच हाक घुमत असते.,

घनदाट काळ्या काळोखाच्या रात्रीही ती, त्या काळ्या काऊचीच वाट बघत बसते...

Tu Ani Mi

Veda Man