आपल्याला काही दुखापत झाली कि "आई गं !" असे उद्गार निघतात पण तेच रस्ता ओलांडताना जवळून गेली कि "बाप रे !" असे उद्गार निघतात. कारण संकटात सापडलो कि सोडवणारा "बाप" असतो.
मराठी आणि मराठीच का हिंदु संस्कृतीमध्ये "आई" या शब्दाला आणि नात्याला वास्त्यल्याची मूर्ती मानले जाते "बाप" त्या मानाने नेहमीच दुर्लक्षित राहिला आईच्या महानतेचे गोडवे गाताना "बाप" कुठेतरी हरवला. पण आई इतकाच "बाप" पण मुलांवर प्रेम करतो आई घास भरवते पण बाप तो घास घरापर्यंत आणण्याच्या प्रयत्नात सगळे आयुष्य खर्ची घालतो. म्हणूनच आपल्याला कृष्णावर माया करणारी यशोदा आठवत असेल तर कृष्णाला भर पावसात जीवाची पर्वा न करता टोपली मध्ये नदीतून गोकुळात आणणारा बाप वसुदेव पण आठवला पाहिजे.
मराठी आणि मराठीच का हिंदु संस्कृतीमध्ये "आई" या शब्दाला आणि नात्याला वास्त्यल्याची मूर्ती मानले जाते "बाप" त्या मानाने नेहमीच दुर्लक्षित राहिला आईच्या महानतेचे गोडवे गाताना "बाप" कुठेतरी हरवला. पण आई इतकाच "बाप" पण मुलांवर प्रेम करतो आई घास भरवते पण बाप तो घास घरापर्यंत आणण्याच्या प्रयत्नात सगळे आयुष्य खर्ची घालतो. म्हणूनच आपल्याला कृष्णावर माया करणारी यशोदा आठवत असेल तर कृष्णाला भर पावसात जीवाची पर्वा न करता टोपली मध्ये नदीतून गोकुळात आणणारा बाप वसुदेव पण आठवला पाहिजे.
इथे दिलेल्या कविता कुणी लिहिल्या माहित नाही पण च्या निमित्ताने आपाल्यापर्यंत त्या पोहोचवत आहे.
बाप (Father....)
शाळेपासून बापाच्या,
धाकात तो राहत असतो.
कमी मार्क पडलेलं,
प्रगतीपुस्तक लपवत असतो.
धाकात तो राहत असतो.
कमी मार्क पडलेलं,
प्रगतीपुस्तक लपवत असतो.
आईच्या पाठी लपून तो,
बापाशी बोलत असतो.
डोळा चुकवून बापाचा,
हुंदडायला जात असतो...
बापाशी बोलत असतो.
डोळा चुकवून बापाचा,
हुंदडायला जात असतो...
शाळा संपते, पाटी फुटते,
नवं जग समोर येतं.
कॉलेज नावाच्या भुलभुलैयात,
मन हरखून जात असतं.
नवं जग समोर येतं.
कॉलेज नावाच्या भुलभुलैयात,
मन हरखून जात असतं.
हाती असलेले मार्क घेऊन,
पायरया झिजवत फिरतअसतं.
बाप पाहतो स्वप्नं नवी,
हे मुखडा शोधत असतं...
पायरया झिजवत फिरतअसतं.
बाप पाहतो स्वप्नं नवी,
हे मुखडा शोधत असतं...
सुरू होतं कॉलेज नवं,
दिवस भुर्रकन उडून जातात.
एटीकेटीच्या चक्रातून,
वर्षं पुढे सरत जातात.
दिवस भुर्रकन उडून जातात.
एटीकेटीच्या चक्रातून,
वर्षं पुढे सरत जातात.
ग्रुप जमतो, दोस्ती होते,
मारामाऱ्या दणाणतात.
माझा बाप ठाऊक नाही,
अशा धमक्या गाजतअसतात.
मारामाऱ्या दणाणतात.
माझा बाप ठाऊक नाही,
अशा धमक्या गाजतअसतात.
परीक्षा संपते, अभ्यास सरतो,
डिग्री पडते हाती याच्या.
नोकरी मिळवत, आणि टिकवत,
कमावू लागतो चार दिडक्या.
डिग्री पडते हाती याच्या.
नोकरी मिळवत, आणि टिकवत,
कमावू लागतो चार दिडक्या.
आरामात पसरणारे बाजीराव,
घोड्यावरती स्वार होतात,
आणि नोकरीच्या बाजारात,
नेमानं मोहिमा काढू लागतात...
घोड्यावरती स्वार होतात,
आणि नोकरीच्या बाजारात,
नेमानं मोहिमा काढू लागतात...
नोकरी जमते, छोकरी सापडते,
बार मग उडतो जोरात.
एकट्याचे दोघे होतात,
सुखी संसार करू लागतात.
बार मग उडतो जोरात.
एकट्याचे दोघे होतात,
सुखी संसार करू लागतात.
दोघांच्या अंगणात मग,
बछडं तिसरं खेळू लागतं.
नव्या कोऱ्या बापाला,
जुन्याचं मन कळू लागतं...
बछडं तिसरं खेळू लागतं.
नव्या कोऱ्या बापाला,
जुन्याचं मन कळू लागतं...
नवा कोरा बाप मग,
पोरा सवे खेळू लागतो,
जुना बाप आता नव्याने,
आजोबाच्या कायेत शिरतो.
पोरा सवे खेळू लागतो,
जुना बाप आता नव्याने,
आजोबाच्या कायेत शिरतो.
पोराशी खेळता खेळता,
दोघेही जातात भूतकाळात.
एकाला दिसतो दुसरा लहान,
दुसरा पाहतो गोष्ट महान...
दोघेही जातात भूतकाळात.
एकाला दिसतो दुसरा लहान,
दुसरा पाहतो गोष्ट महान...
रंगलेल्या गोष्टीत या,
मग शिरतो फ्लॅश बॅक.
बापाच्या भूमिकेतून,
पोर पाहतो भूतकाळ.
मग शिरतो फ्लॅश बॅक.
बापाच्या भूमिकेतून,
पोर पाहतो भूतकाळ.
लेकरासाठी मग त्याला,
कळवळणारा बाप दिसतो,
त्याची लाल रेघ जो,
उरात घेऊन फिरत असतो...
कळवळणारा बाप दिसतो,
त्याची लाल रेघ जो,
उरात घेऊन फिरत असतो...
कडकपणाच्या आवरणाखाली,
झुळझुळणारं पाणी असतं,
भल्यासाठी लेकरांच्या,
झगडणारं हाड असतं.
झुळझुळणारं पाणी असतं,
भल्यासाठी लेकरांच्या,
झगडणारं हाड असतं.
दोन घास कमी खाईल;
पण पोरांना गोड देतो.
हट्टासाठी पोरांच्या,
ओव्हरटाईम करत असतो...
पण पोरांना गोड देतो.
हट्टासाठी पोरांच्या,
ओव्हरटाईम करत असतो...
डोक्यावरती उन्ह झेलत,
सावली तो देत असतो.
दणाणत्या पावसापासून,
कुटुंब आपलं जपत असतो.
सावली तो देत असतो.
दणाणत्या पावसापासून,
कुटुंब आपलं जपत असतो.
घर नीट चालण्यासाठी,
स्वतः बाहेर फिरत असतो.
आईच्या मऊशार तळव्यामागचा,
तोच राकट हात असतो...
स्वतः बाहेर फिरत असतो.
आईच्या मऊशार तळव्यामागचा,
तोच राकट हात असतो...
बाप कधी रडत नाही,
बाप कधी खचत नाही,
बाप कधी उतत नाही,
बाप कधी मातत नाही.
बाप कधी खचत नाही,
बाप कधी उतत नाही,
बाप कधी मातत नाही.
पोरं सोडतात घरटं अन्,
शोधू लागतात क्षितिजं नवी.
बाप मात्र धरून बसतो,
घरट्याची प्रत्येक काडी...
शोधू लागतात क्षितिजं नवी.
बाप मात्र धरून बसतो,
घरट्याची प्रत्येक काडी...
पोरांच्या यशासोबत,
त्याचं मन हसत असतं,
अपयश पचवताना,
मात्र आतून रडत असतं.
त्याचं मन हसत असतं,
अपयश पचवताना,
मात्र आतून रडत असतं.
काही झालं, कितीही झालं,
तरी कणा ताठ असतो.
खचलेल्या पोराला,
तोच तर उभारी देत असतो...
तरी कणा ताठ असतो.
खचलेल्या पोराला,
तोच तर उभारी देत असतो...
सारी कथा समजायला,
फार मोठं व्हावं लागतं.
बापाचं मन कठीण फार,
चटकन हाती लागत नसतं.
फार मोठं व्हावं लागतं.
बापाचं मन कठीण फार,
चटकन हाती लागत नसतं.
आकाशाहून भव्य अन्,
सागराची खोली असते.
बाप या शब्दाची,
महतीच मोठी न्यारी असते...
सागराची खोली असते.
बाप या शब्दाची,
महतीच मोठी न्यारी असते...
कळत नाही बापाचं मन,
स्वतः बाप झाल्याशिवाय.
बापमाणूस असतो तो,
कसा कळणार बापांशिवाय ?
स्वतः बाप झाल्याशिवाय.
बापमाणूस असतो तो,
कसा कळणार बापांशिवाय ?
असतं न्यारंच रसायन,
त्याची फोड उकलत नाही.
म्हणून तर बापावर कविता,
कधी कोणी करत नाही...
त्याची फोड उकलत नाही.
म्हणून तर बापावर कविता,
कधी कोणी करत नाही...
करणार कशी कविता कोणी ?
तो त्यात मावत नाही.
चार ओळीत सांगण्यासारखा,
बाप काही लहान नाही.
तो त्यात मावत नाही.
चार ओळीत सांगण्यासारखा,
बाप काही लहान नाही.
सोनचाफ्याचं फूल ते,
सुगंध कुपीत ठरत नाही.
बाप नावाच्या देवाचा,
थांग कधी लागत नाही...
सुगंध कुपीत ठरत नाही.
बाप नावाच्या देवाचा,
थांग कधी लागत नाही...
केला खरा आज सायास,
त्याला थोडं शोधण्याचा.
जमेल तेवढा सांगितला,
आधार आमच्या असण्याचा.
त्याला थोडं शोधण्याचा.
जमेल तेवढा सांगितला,
आधार आमच्या असण्याचा.
एक मात्र अगदी खरं,
त्याच्याशिवाय जमत नाही.
आईमार्फत बोललं तरी,
बोलल्याशिवाय राहवत नाही...
त्याच्याशिवाय जमत नाही.
आईमार्फत बोललं तरी,
बोलल्याशिवाय राहवत नाही...
बाप नावाच्या पारिजातकाचं,
असंच काहीसं जिणं असतं.
ते समजून घेण्यासाठी,
बापच होणं भाग असतं..
असंच काहीसं जिणं असतं.
ते समजून घेण्यासाठी,
बापच होणं भाग असतं..
बाप
नियतीनं दिलेली एक जाणीव ....
त्याला आई होता येत नाही
म्हणून तो बाप आहे ,
म्हणून तो बाप आहे ,
वेदनेतही तटस्थ राहण्याचा
त्याला शाप आहे.....
त्याला शाप आहे.....
तरीही ..कुटूंबस्थ समर्थपणे
हाकण्याचा त्याला उःशाप आहे..
हाकण्याचा त्याला उःशाप आहे..
श्रम आणि घाम
नाण्याच्या दोन बाजू ....
नाण्याच्या दोन बाजू ....
चितही तोच आणि पटही तोच ,
दोन्ही बाजूने पिटतो....
तरी आनंद वाटतो...
दोन्ही बाजूने पिटतो....
तरी आनंद वाटतो...
पिलं विखुरली तरी....
त्याला व्यक्त होता येत नाही,
त्याला व्यक्त होता येत नाही,
काळजाच्या तुकड्यांसाठी
उद्ध्वस्त होता येत नाही ...
उद्ध्वस्त होता येत नाही ...
बाप असाच असतो ....
कोंडलेल्या श्वासातून
हसत - हसत
अभिव्यक्त होणारा,
पोटच्या पिलांसाठी
मोकळं आकाश
शोधणारा...........
कोंडलेल्या श्वासातून
हसत - हसत
अभिव्यक्त होणारा,
पोटच्या पिलांसाठी
मोकळं आकाश
शोधणारा...........
Happy .........
FATHER'S ..... Day ...............
https://maharashtrian.in/200-father-quotes-in-marathi/
ReplyDeleteNice post as always father quotes in marathi
ReplyDeleteMarathiQuotes
ReplyDeleteVery helpful post for writing...nice
मराठी कोट्स
BP Marathi बीपी मराठी
ReplyDelete