बायकांकडून नवऱ्यांना संबोधण्या बाबतचा इतिहास

 सहज गंमत...

बायकांकडून नवऱ्यांना संबोधण्या बाबतचा इतिहास तुम्ही वाचलाच पाहिजे.....

न्या. रानडे यांच्या घरी एकदा कोणी गृहस्थ आले. न्यायमुर्ती घरी आहेत का? विचारलं.

रमाबाई म्हणाल्या, *"खुंटीवर पगडी दिसत नाहीये.”*

त्या माणसाला काही कळलं नाही. त्याने परत विचारलं.

रमाबाई म्हणाल्या, *“जोडेही दिसत नाहियेत."*

तरिही त्याला कळलं नाही त्याने पुन्हा तेच विचारलं.

रमाबाई म्हणाल्या, *"कोपऱ्यात काठीही दिसत नाहिये."*

*ते घरी नाहियेत हे सांगण्याची ही त्या काळची पद्धत झाली.*

नावाने सोडाच पण *"हे"* वगैरे उल्लेखही केला जात नव्हता त्या काळी.

*का. पु. स. (काळ पुढे सरकला)* ..... नवर्‍याचा उल्लेख *"इकडुन येणं झालं"*, तिकडुन सांगणं झालं *"इकडची स्वारी”* असा होऊ लागला.

मऱ्हाटी शिणुमात *"एक माणुस रागावलंय जणू आमच्यावर"* असा लडिवाळपणा करु लागला.

*का. पु. स.* ..... नवर्‍याचा उल्लेख *अहो, माझे यजमान, माझे मिस्टर असा होऊ लागला*.

*का. पु. स.* ..... नवर्‍याला चारचौघांच्यात *अहो*, तर *एकांतात लाजत लाजत अरेतुरे* सुरु झालं.

याशिवाय  *खाशा स्वाऱ्या, घरधनी, कारभारी, मालक, पप्पुचे पप्पा, बंटीचे बाबा, अहो नारायण* हा एक समांतर प्रवास चालु होताच .....

*का. पु. स.* ..... नवर्‍याचा उल्लेख *रितसर नावाने किंवा माझा नवरा* असा होऊ लागला.

*का.पु.स.* ..... नवर्‍याचा उल्लेख *बंड्या, खंड्या, निल्या, मित्या* असा यायाकारी होऊ लागला.

*का. पु. स* ...... *सिरिअल्स* मधुन आणि कुठे कुठे प्रत्यक्षातही *शोना, बच्चु,पिलु,डार्लिंग, बेब, Hb, हब्बी, हब्बुडी* असा होऊ लागला.    

या सगळ्याला मागे टाकील असा एक अति लडिवाळ उल्लेख हल्ली वरचेवर आढळायला लागलाय तो म्हणजे  *नवरू*  ..... 

अगदी नारू म्हटल्यासारखं वाटतं आणि, *"नारुचा रोगी कळवा आणि हजार रुपये मिळवा"* किंवा *"पाणी गाळा नारू टाळा"* अशा भिंतीवर लिहिलेल्या जाहिराती डोळ्यासमोर तरळायला लागतात.😀

पण सर्वात धडकी भरवणारी हाक म्हणजे.. *अहो..ऐकलत का* याला अजुन तोड नाही.

असा हा नवरे जमातीचा इतिहास.......

🙏🙏

एका माणसाने शेतक-याच्या बायकोला "नवरा घरी आहे का?"

अशी विचारणा केली. बायको रमाबाईंची फॅन.‌

तिने सांगितले "बैल शेतातून अजून परतला नाही".

☹️😀