Veda Man

Tumhi Fakta Ladh Mhana

कोण म्हणते आमच्या घरात माझं काही चालत नाही ? - Marathi Poem

 कोण म्हणते आमच्या घरात माझं काही चालत नाही ? 

- Marathi Poem

शाळेत असताना मीही एकदा पडलो होतो प्रेमात - प्रा.गुरुराज गर्दे Love in School Days (Marathi Poem)

"शाळेत असताना मीही एकदा पडलो होतो प्रेमात"

शाळेत असताना मीही एकदा पडलो होतो प्रेमात,

कळलच नाही,'काय बघीतलं होतं कुलकर्ण्यांच्या हेमात?'

कुलकर्ण्यांची हेमा म्हणजे शंभर नंबरी सोनं,

नाकावरती सोडावॉटर आणि मागे दोन वेण्या .

वारं आलं तर ऊडून जाईल अशी तीची काया,

रुपं पक्क काकूबाई...पण अभ्यासावर माया

गॅदरींगमध्ये एकदां तिने गायलं होतं गाणं,

तेव्हापासून तिच्या घरी वाढलं येणं जाणं.

नारळीपौर्णीमेला तिन मला नारळीभात वाढला,

हातात तिच्या राखी बघून मीच पळ काढला

नको त्या वयात प्रेम करायची माझी मस्ती जीरून गेली,

शाळेमधली प्रेम-कहाणी शाळेमध्येच विरुन गेली.

थोड्याच दिवसात वेगळं व्हायची वेळ आमच्यावर आली होती,

मित्रांकडून कळलं, हेमाच्या वडीलांची बदली झाली होती

पुलाखालून दरम्यानच्या काळात बरचं पाणी वाहून गेलं

पुढ हेमाचं काय झालं ?हे विचारायचच राहून गेलं

परवाच मला बाजारात अचानक हेमा दिसली

ओळखलचं नाही मी....म्हटल्यावर खुदकण गालात हसली.

आईशप्पथ सांगतो तुम्हाला तिच्यात काय सॉलीड बदल झाला होता,

चवळीच्या शेंगेला जणू आंब्याचा मोहोर आला होता

लग्नानंतर हेमा पाच वर्षात गरगरीत भरली होती

मागे उभ्या नवर्‍याने हातात भाजीची पिशवी धरली होती

सोडावॉटर जाऊन आता कॉन्टॅक्ट लेन्स आले होते,

कडेवर एक आणि हातामध्ये एक असे दोन प्रिन्स झाले होते.

मंगळसुत्र मिरवत म्हणाली, "हे आमचे हे"

बराच वेळ हात अवघडला जरा भाच्याला घे,

बरं झालं बरोबर मी माझ्या बायकोला नेलं होतं

माझ्या प्रेयसीनं नवर्‍यासमोर मलाच मामा केलं होतं

म्हणून आयुष्यात माणसाने कधी चुकू नये नेमात

शाळेत असताना मीही एकदा पडलो होतो प्रेमात

कवी- प्रा.गुरुराज गर्दे 

A nice marathi poem by Poet- Guruaj Darge on Love in School Days

Aajahi...

आजही ते कधीकधी एकमेकांशी बोलतात

आजही ते कधीकधी एकमेकांशी बोलतात

कधी मेसेस मधून तर कधी इमेल मधून...
एकमेकांच्या अधूनमधून संपर्कात असतात...

एकमेकांची खबर ठेवणे आजही त्यांनी सोडलेले नाही,
समोरच्याला इग्नोर करणं आजही त्यांना जमलेलं नाही..
जरा काही खट्टा झाला कि एकमेकांची काळजी करत बसतात.. कारण आजही ते कधीकधी एकमेकांशी बोलतात

पण आता पुर्वीसारख उठ सुठ ते एकमेकांना फोन करत नाहीत,
जर फोन केलाच कोणी तर काय बोलयाच हे दोघानाही सुचत नाही..
मग फोन वर उगाचच ते शब्दांशी खेळत बसतात... जेव्हा आज ते कधीकधी एकमेकांशी बोलतात

त्या दोघांना वेगळ होऊन बरेच महिने झालेत.. आता ते फक्त चांगले मित्र म्हणून राहिलेत..
तरीही कधी कधी जुन्या आठवणी मना मध्ये हळूच डोकावतात... जेव्हा आज ते कधीकधी एकमेकांशी बोलतात

ती टेन्शन मध्ये असली कि तिचा पहिला फोन त्यालाच असतो..
तोही सगळी कामे बाजूला सारून तिच्यासाठी हाजीर राहतो..
कारण त्याला माहित असत..
फार काही झाल्याशीवाय तिचा आवाज कातर नसतो...
त्याच्या इतकं जवळच अजूनही तीच कोणीच नसत ..
मग जोडी दाराच्या नकळत ते एकमेकांना भेटतात.. कारण आजही ते कधीकधी एकमेकांशी बोलतात

त्याच्या साठी कधी कधी ती हि कासावीस होते...
विसर विसर म्हणता म्हणता त्याचीच होऊन राहते..
पण तिच्या भावना ती शब्दात कधीच मांडत नाही..
आणि तो हि बोलताना तिच्या डोळ्यात कधीच बघत नाही..
अस न बोलताच ते एकमेकांना खूप समजून घेतात.. जेव्हा आज ते कधीकधी एकमेकांशी बोलतात

दूर जाताना दिलेलं मैत्रीचं वचन ते अस नेहमीच पाळतात..
आणि म्हणूनच आजही ते कधीकधी एकमेकांशी बोलतात

Atre collection

VaPu collection

Me Maza Collection